Biz Menderes’i astık köpek ve bebek için,
Sıra sana geliyor, özründen büyük suçun,
Hadi beni de astır eğer yiyorsa kıçın;
Yağlı ipi boynuma kendim takarım kendim,
Atatürk öyle dedi, köylüm benim EFENDİM…
Çok mazlumu sürgüne yolladı ANAYASA,
Bize üvey de sade sana mı öz’dür YASA,
Cafer olsan yetişmez olursun sonra TASA;
Zamlarla beslendim ben, coplarla da bilendim,
Sen de kim oluyorsun, ATATÜRK tür efendim…
Milletimin haline zil çalıyor köçekler,
Kefen paran olacak IMF deki çekler;
Zindandan korksa korkar ampul başlı böcekler;
Sen diz çöktün önünde, sanma ki ben dilendim,
Kula kulluk etmem ben, ATATÜRK tür efendim…
Murat Nail Güney
15 Ağustos 2010 İstanbul. 05.22
Kayıt Tarihi : 23.8.2010 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başımıza belayı elimizle getirince, başa gelenler kaçınılmaz oluyor...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!