Birbirinin içine yazılmış iki kavram, öyle yazılmış ki hiç çıkmamasına
Gidişleri yönsüz ve plansız biziz onları rotaya bağlayan..
Onlara can veren..
NotaLar ve şarkılar gibi.. ikisi de ayrılamaz birbirinden
Onları ayırmak Ölüme atılan ilk adımdır:
birini birinden ayırıp diğerini bırakmazsınız tek başına..
Kilitli kapıların arkasında uyuyorum
Bilmiyor kimse,
Kimse görmüyor
Düşlerimi düşünüyorum,
Düşlerime düşen o ay ışığı parçasını
Öyle mahzun öyle çaresizki alıkoyuyor bedenimi, ileri gitmekten..
Kimse yanmaz bana gönlümün ateşinden başka
Aralayan olmaz kapımı sabah rüzgârından gayrı
Denize kavuşmadan kuruyan ırmak gibi: dağ başında doğup yaylalarda beslenip çöllerde kaybolan
Çorak dağ başında büyümüş yapayalnız bir ağaç gibi
Emsalsiz dallarıma yalnız yorgun serçeler misafir olur gölgemde uzak diyar yolcuları serinler
Bazen koca denizde korkunç dev taşların bulunduğu bazen de renkli taşların bulunduğu küçücük bir fanusta yaşamak gibidir yalnızlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!