Amma Şiiri - Ahmet Karataş

Her insandan doğan insanoğludur amma
Her insan doğuran anayı insandır sanma
İnsan bağrına basar tâam verir sabî yavruya
Doğurup sokağa atana da ana denir mi amma

İki ayak üstünde yürüyüp her konuşanı
Her sûrete aldanma dediğine inanma
Herkes kendi aklınca vaaz nasihat eder amma
Sakalı yere, sarığı göğe deyse de alim sanma

İbadetiyle hüküm verme,kul hakkı tanıyor mu amma
Pazarda mal yerine dinini imanını satıyor mu amma
Üç kuruşluk dünyalığa üçyüz yemin ediyor mu amma
Sır vermeyip serden geçiyor,sözünde duruyor mu amma

Müslüman görünümlü iki yüzlü münâfık imansız
Nâmusunu pazara çıkarmış onca ahlâksız pervasız
Fakirin malına göz diken aç gözlü zengin vicdansız
Boynuzludan boynuzsuzun hakkı sorulur amma

Biz görünüp bize kumpas kuran soysuzlar
Devleti soyup hırsız var diye haykıran yüzsüzler
Her türlü yolsuzluğu yapan pişkin arsızlar
Yaslandığınız çürük duvarlar üstünüze yıkılır amma

Koyun postuna girip çakal ininde yatarsın amma
Kırk maske takarsın,kırk da takla atarsın amma
Felek sillesini suratına okkalı vurunca amma
Foyan dökülür,takke düşer,kel görünür amma

Dini İslâm, tabiyeti Türk yazar,dönmedir amma
Türklükten iz ,İslâmdan nasibi yoktur amma
Kimi gizli kardinal kimi vatan haini gizli molla
Hakikakat kılıcı gün ola tüm perdeleri yırtar amma

Her gecenin sabahında bir şafak söker amma
Güneşin şavkını bastırır Hakikatın nûru amma
Türlü yalan,plânla zûlm düzeni kurarsın amma
Düzeni kuranın putunu kıracak İbrahimler amma

Ben ortaya koydum fikrimi yarası olan gocunur amma
Gocunacak diye de soysuz,sözünü sakınır sanma
Hakikat sussa batıl kendini hükümdar zanneder amma
Yalancının mumu kısadır yatsıya varmadan söner amma