Amirimiz, Ayrılırken Herkesle Helalleşmişti

Bir biz vardık bakınan kenarda gülümseyen,
Amir, helalleştikçe uzaktan onu süzen…

Hata işlememiştik saygı dersen sonsuzdu,
Kılık kıyafet tamam işimiz sorunsuzdu…

Falancaya yürüdü n’olur helal et, dedi,
Ona doğru yürüdü sen de helal et, dedi…

O, guruba yöneldi diğer guruba vardı,
Biz, bakınıp dururken o hep tokalaşırdı…

Her tokalaşmadaysa göz göze geliyorduk,
Biz adam sayılmıyor hiç önemsenmiyorduk…

Derken herkes ayrıldı senenin son günüydü,
Sadece bir biz kaldık şahsım yine üzgündü…

Biz de ayrılacaktık ancak helalleşmeden,
Sevgi ne güzel bir şey amirlerimizden…

Niçin sevilmiyorduk niçin sayılmıyorduk?
Hangi kapıyı çalsak yine kovuluyorduk…

(2015)