Amirim ( 9 ) Şiiri - Ulvi Üresin

SORUŞTURMA AÇANLARA..

Ben Ordulu’yum mirim
Cennet yurdumun cennet köşesi demek Ordu.
Yurdumun geleceği,
Vatanımın cansuyudur Ordu..
Vatansızlara zordur, zordur bunu anlatmak!

Merdiven yapıp sayıp yılları,
Gelip geçtim Abulhayır’ın üstünden.
70’li, 80’li yılları..

Abulhayır’dan çıktık mı çantalar elimizde,
Alibey Köyü’nün itleri peşimizde,
Meşelidüz’de zor gelirdik kendimize..

Kimi zaman Çitli’ye kadar bulduk mu
otobüs,kamyon..
Nasıl bittiğini anlamazdık
Bir buçuk saatlik patika yolun.

Yayladüzü’nden görünürdü armut ağacı,
Babamın demir kokusunu alınca biterdi
O yorgunluk,
O acı..

Rahmetli babam
“Tabancacı Nezir Usta..”
Eğelerle demiri oya oya
Sonra yapardı onlara boya.

“Oku” derdi
“Olma, benim gibi el-aleme kul”

Ödü kopardı Jandarma basacak diye
Abulhayır’ dan Kurtkayası’ na yol yapardı
verdiği rüşvetler

Osman emmim
Ayda yılda bir görürdüm,
Korkardım “emmi” demeye
Geri yürürdüm

Ne kadar ses vardı Kurtkayası’nda!
Çelik-çomak oynardık Kalearkası’ nda..

Dörekli’ nin sayarak birkaç evini
Büyütürdük, büyütürdük Güvesen’i…
O Güvesen’ de uluyan çakallar
Biz onlardan
Onlar bizden korkarlar..

Evimizin penceresinden izlerdik
Karadeniz’i,
Bulancak’ı, Abdal’ı,
Ya da Piraziz’i..

Ah ah..
Maviş gözlü anam,
Hep sırtında taşıdın
Aşımızı ekmeğimizi,

“Kör kurşun gelmesin oğluma!”
diye
80’li yıllarda neler çektin neler..?

Sen “faşistsin” diye yoluma çıkanlar,
Her devrin adamı oldular 12 Eylül sonrası.
Hep ayrı telden çalarlar sazlarını şimdi..

Karaları ak yapan anam..
Dün boyun eğdirmedin kimseye!
Boyun eğmiyorum itin eniğine..

35 yıllık emeğim
Devletim can yüreğim
Vatanım öz benliğim
Kurbandır sana anam..

Büyüdüğüm-yürüdüğüm, dağın-taşın aşkına,
Emdirdiğin sütün, verdiğin aşın aşkına,
Akıttığın damla damla yaşın aşkına,
Boyun eğmem anam üç-beş ite ve sürüsüne.

Ne olacak şurada?
Diplomamı elimden alacak değil ya bu şerefsizler..

Kurtkayası beni bekler anam,
İncedere, Büyüktepe, Küçüktepe
Sarılır yatarım kara toprağın kucağında

“Ozan Arif”i dinletirim onlara.
“Şahballı” yı..
“Ahmet Şafak”ları..
“Abdullah Işılak’ı inletirim dağlarda..
Haykırır “Yıldızdoğan” , yer gök sedalanır..
Sonra onlara inat “Dede Korkurt” u okurum
Kurtkayası’ndan Dörekli’ye..

35 Yılımı verdim yurdumun dağına taşına,
35 yıl daha veririm çakalların leşine..

Sen korkma anam..
Bunlar alamaz vatanımın verdiği canı..
Hilalimi,yıldızımı koparamaz göklerden.

Bu şerefsizlere inat
Sarılır yatarım ana ocağında..
Bu şerefsizlere inat..!!

2016