Aminlerin Gelsin Şiiri - Özdemir Koca

Gözlerini kapat sanki bir serap rüyasına,
Bir dağ başında yada uçurum kenarında,
Gözlerinle dua et bu kararan ruhuma,
Aminlerin gelsin de misafir olsun bana.

Soğuk bir Kış gününde üşüyen şu ruhum,
Hangi mevsimin eseri içimdeki çukurum,
Sen yoksun diye kayboldu gitti yolum,
Bir dua et hiç durma Aminin gelsin bana.

Ah! yine yoğunsun unuttun gittin beni,
Hangi Dünya'ya daldın yine ey! sevgili,
Ellerini açta yaradan o merhametli Allaha,
Aminlerin gelsin de misafir olsun bana.

Denizdeyim sanki attıkça kulaç giderim,
Ben sana yaklaştıkça sana veda ederim,
Nereye kayboldun söyle vefasız gönlüm,
Aminlerin gelsin de misafir olsun bana.

Hayatım biliyorum bir Kelebek ömründe,
Bugün varım amma yarın gelmez belki de,
Nereye gittin sevgilim bana bir dua eyle,
Aminlerin gelsin de misafir olsun bana.

Özdemir der vefasız bir aşkın kurbanıyım,
Kimine göre rüyayım kimine göre varım,
Neredesin dua et gönlüme gel Sultanım,
Aminlerin gelsin de misafir olsun bana.

14.02.2024