Aminlerim Şiiri - Serkan Gebel

Aminlerim dualarımdan önce çıkıyordu ağzımdan,
Umuyordum ki kabul görürdü yangınla dilediklerim,
Kabulleniyorum boyumdan büyük işlere kalkışmıştım,
Susup söyleyemesem de,yüreğine en çok ben yakışmıştım.

Senin adını aşk koydum tıpkı mecnun misali,
Tutup kendini kolundan getirsen bile önüme,
Seni görmeyecek ki gözlerim,aklım sende kalakalmıştım,
Ben yüreğimin elinde bir oyuncak,bu rüyadan uyanamamıştım.