Amin Şiiri - Erdal Topaç

Kanla beyit yazardık.
Sarardı bizi kefen
ve kefen bezi sarardı.
Akarken nehri dehrin
isimleri unutulmuş, nesilleri kesilmiş
mevtalar, önümüzü kesmek için
derman bulamadı,dizlerinde.
Ölüler, çünkü dünyanın ömrü
onlar kadardı
ve fakat bu dramı
uzadıkça uzatan bir şey var.

Bir kez ölmek için
günahsız
kaç ömrü verdik, diyet.
Rabbi
ya tevfik bulsun
İnayetinle beni
yahut hadi kıl da
ben gideyim tevfike.

Beni uz bir genç kızın
bakışları vurmadı.
Zaten bakışlar vuramaz
aitse bir genç kıza
ancak okşar.
Lakin izler...
Benzemiyor, okşamak izlerine.
Bir vuranın olduğu belli.
Biz yine de ima ile geçelim, bu silleyi
dualar, aminlerle saralım
kapanımlar,habbelerle
açıklayalım dünyamızı.