Üşüyorum anne!
Sen öleli otuz beş yıl oluyor.
(“Yolun yarısı” değil, ötesi.)
Geceleri üstümü örten yok,
Üşüyorum
Seviyorum anne!
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




biraz daha şiirce olsaydı daha iyi olurdu. afgan çocuk gibi. selahattin aydemir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta