Bana bir rüzgar gibi
Esip geçti
Ve çok uzaklara gittin
Yıkıp döktüğün
Şeyleri görmeden
Önce bir duman
Kapladı her yeri
Sonra estin
Beni kör bıçakla kestin
Menteşelerim kırıldı
Tahtalarım oynadı
Çivilerim çıkık
Bir gazel gibi
Savruldu binam
Hezen direğim yıkıldı
Kiremitleri savruldu tavanın
Duvarları birbiri üstüne yıkılı
Kasırgadan arta kalmış
Amerikan evleri gibiyim
İşe yaramaz kırık dökük
Parçalar kaldı elimde
Her şeyi kül olmuş bir
Adam gibiyim
Elleri belinde
2004
Gülhan ÖzkaraKayıt Tarihi : 26.5.2009 23:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülhan Özkara](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/26/amerikan-ruzgari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!