Yıkılacağın günün, artık gelmiştir senin
İçi kof bir ağaçsın. Topraktır artık yerin.
Bir ağaç kurdu gerek, çürüyen bedenine
Bir kabuk kalacaksın,düş kendi kederine
Son çığlıkların ile, son haykırışlar bunlar,
Girdiğin her ülkede, ölülerin kalanlar.
Bunca yıl uyuttuğun, avuttuğun milletler,
Uyandığı zamanlar, üstüne çökecekler..
Kurtuluşun olamaz. Darmadağındır halin,
Önümüzdeki günler, kalmayacak mecalin..
Dünya zenginliğinden elin bir çekilince,
Ani düşüş olacak yakın geleceğinde..
Ezdiğin milletlerin kahrı seni boğacak,
Birleşik devletlerden nice devlet doğacak
Parçalanma kaderin senin sonun olacak
Belki bugün ve yarın gündemlerde kalacak..
Zannetme zulüm baki, zannetme güç sonsuzdur.
O güç birden kaybolur. Geleceğin meçhuldür..
İnsanın fıtratına uymayan düzen biter
Uygun olan bir düzen onun yerine geçer.
Sosyalizim,Kominizim; Siyonizmin gölgesi,
Kapitalist bir rejim, o da onun bölgesi.
Bu yok oluşu gözler ya görür ya göremez
Tarih bunu yazacak. Bunu kimse silemez.
12-29/04/2005 Gaziantep
Müslim AvcıoğluKayıt Tarihi : 9.8.2006 09:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

sizi tebrik ediyorum. Gerçekten güzel ve içten bir şiir olmuş. Yüreğinize sağlık. Menekşe Gülay
Tebrikler...
Tebrikler, selamlar.
TÜM YORUMLAR (4)