“-öyle olcağına
etirafındakı Müslüman devletler
ellerindeki silahları
Filisdinnilerin emrine amade etseler,
Amarkaya da “çüs” deseler
“Ya Allah” deseler
hepisini de ezip geşseler”
“-nere Amarkaya çüs decen boba
hemide ne üsdümüze farz
götü boklu Araplar uçu
ben evladımı neye ataşa atayın”
“-hemi bunara elimizdeki silahları verip de
beklemediğimiz bi yandan
mesela Moskof gavırından bi tehdit alısak n’olcak
o da bakıp duru kedinin fare gözetlediği gibi
adamlar bi zamannar kı ğibi
Trabzonun sahillerine yanaşıp da
menevre yapmaya gakarsa
“-beklen bi biz ödü(n) ş verdiğimiz silahları
alıp-gelelim de
tamirini, bakımını yapalım da
bozuk mu değil mi
çalışıyo mu, çalışmayo mu
deneyelim bi bakalım da
ondan sonura gereğirse savaşalım mı” deycez
“-savaş! evet; silahına gazanılı da
emme önce akıl ilazım
bunnar bilmen kaş bin
arab asgeri dizmişler
hücum…. bi avış İsrailin üsdüne
emme İsrailin nesi var, aklı,
arkasında kimi var;
Urusu, Amarkası, İngilizi, Yonanı
asgerise asger,
möhümmatısa, möhümmat,
desdeğise desdek,
akılısa, akıl
ne isderlerise hepisi akıdıyoru
üş Yahudi, bunnarı
can damarından vuruyoru”
“-ne ediyollar! ”
Kayıt Tarihi : 9.10.2007 19:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!