Amentüne İman Edip Sevmedin

Amentüne İman Edip Sevmedin

Tefekkür nasibi hakkın buyruğu
Amentüne karşı sevmedin
İç yüzünü nikabımla gizledim
Amentüne karşı geldin sevmedin

Bana kara yad ellere parladın
Doğru söze boğum boğum terledin
Amentüyü hak bilerek yermedin
Amentüne karşı geldin sevmedin

İki çeşnim kan eyleyip aktırdın
İhanetle yüreğimi yaktırdın
Geceleri kâbus görüp kalk tırdın
Amentüne iman edip sevmedin

Sanırdım ayrılık uzak başımdan
Rızıklandım gülüşünden dişinden
Ok yarası aldım kara kaşından
Amentüne iman edip sevmedin

Gönül konmuş Niğde’m yanlış dallara
Sırrını da düşürmedim dillere
Darıldı derdi var şimdi yallara
Amentüne iman edip sevmedin.

Ozan derdivar.