Bulamam yolumu: hiç yıldız yok
Büsbütün örtünmüş göklerde;
Ve yok havada fısıltısı
Yaşayan bir sesin, fakat uzakta
Yitik, şahane müziğin ölçü çizgisi gibi sadece
Duyarım onu, çalınırdı alımlı
Ve melek parmaklar ördüğünde, ve fark etmeden,
Güllerin olmadığı çelenklerdeki ölü yaprakları.
Hayır, ne bir pırıltı var ne de bir tını,
Karşılayan biri için, korktuğunda karşılayan,
Gecenin kara ve müthiş keşmekeşliğini;
Çünkü bütün bunun içinden – üstünden, ötesinden –
Bilirim yılların uzağa gönderilmiş haberini,
Hissederim ışığın gelen görkemini.
Edwin Arlington Robinson (ABD, 1869-1935)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 9.1.2008 15:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Credo by Edwin Arlington Robinson I cannot find my way: there is no star In all the shrouded heavens anywhere; And there is not a whisper in the air Of any living voice but one so far That I can hear it only as a bar Of lost, imperial music, played when fair And angel fingers wove, and unaware, Dead leaves to garlands where no roses are. No, there is not a glimmer, nor a call, For one that welcomes, welcomes when he fears, The black and awful chaos of the night; For through it all-above, beyond it all- I know the far sent message of the years, I feel the coming glory of the light.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!