Amentü billahi yalnızlığım

bir zaman çenesine doğru sarkan bıyıklarını kesmiş
kurtlar ile dağda gezmiş bir zaman
saçları ve sakalları beyazlamış
öyle beyazlamış ki adam
gömlek yakasından çıkan ruhunu bile zorla ilikliyor
amentü billahi yalnızlığım
sen bana sabır ver
darma duman olmuş ruhumuz
bu yaşta nasıl da ölmüşüz
kendimizi kendi mezarlığımıza nasıl da gömmüşüz
sessiz sedasız namaz kılışları geliyor aklıma
bir kadir gecesi hediye gelen seccadesiyle
ah vuruyor mabedine düşlerimin
bostancı'dan beşiktaş'a yol ediyorum
on sene evveli vurulmuşluğum geliyor
göz bebeklerimle veda ediyoruz
ben liseyi o fakülteyi terk ediyor
ne kadar yaşlanmışız
ne kadar da yaş almışız görmeyeli
şimdi oturmuş karanfil sokakta tütün eziyor
Amentü billahi yalnızlığım
sen bana sabır ver.