cadılar ülkesinden kovulmuş bir karanlık ruh kadar kötüsün;
sen gidince barış gününü kutladım; yaşamakla dudak dudağa
zaaflarımın yerini tutan bir kasavet sinmişti içime
bir eylüldü, yavaş yavaş, çisil çisil bir yağmur yağıyordu
ayrılıklara tahammülsüz bir çiçeğin boynu bükülmüştü
ellerim son bir kez tutmuştu ellerini, öylesine, tahammülsüzce...
"Kim sabretmeye gayret ederse, Allah ona sabır veriyordu.
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta