cadılar ülkesinden kovulmuş bir karanlık ruh kadar kötüsün;
sen gidince barış gününü kutladım; yaşamakla dudak dudağa
zaaflarımın yerini tutan bir kasavet sinmişti içime
bir eylüldü, yavaş yavaş, çisil çisil bir yağmur yağıyordu
ayrılıklara tahammülsüz bir çiçeğin boynu bükülmüştü
ellerim son bir kez tutmuştu ellerini, öylesine, tahammülsüzce...
"Kim sabretmeye gayret ederse, Allah ona sabır veriyordu.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta