Amelya Şiiri - Turgay Kaygı

amelya hey!
sen kim olduğunu biliyor musun?
ya da benim kim olduğumu?
arıyor musun sende kendini
sokaktan geçen insanların yüzünde?

amelya!
kızgınım sana!
neden bu kadar çekiyorsun kendine beni?
neden hayırlar bu kadar kolayken
körolası belkilerde direniyorsun?
biliyorum!
senin kim olduğunu bulmam için
önce benim kendimi tanımam gerek!

zormuş amelya!
ne zormuş düşününce!
o uzak denizlerde
kimselerin görmediği adaların
kimselerin görmediği kıyılarına vuran dalgalar
gibi
hayırsız gözlerin
süzülünce
bir defa ruhuna insanın,
anlamamak ne mümkün
acı çekmeden yok olmanın imkansızlığını...

amelya gülme bir daha yüzüme!
aklımı çelme amelya aklımı!
zamanımı da çaldığın yere geri bırak!
sende gördün bak!
seninle benim
paylaşacak hiçbir şeyimiz yok!

ya bir gece yarısı
girdiğin gibi
çık git sensizliğimden
bir gece yarısı artık,
ya da
göğsüme sapladığın her neyse şu;
en derine sok!

(inegöl,25.11.2002)