Ameller II Şiiri - Afşin Dualı

korkuluklardan uçurumlara sarkarcasına,
nefes alınmaz komut gelse, saçmalık bu çaba,
ölüm,küçük mazeretler dahi hatalardan geliyorsa,
pişmanlık baştaki ana sarar,dinlenseydi o komutlar..

her şerde bir hayır algısı yerini isyana bıraktı,
tökezleriz,önceden provasını yapsakta bu çetin sınavın,
doğar hatalar susarız,içten düzeltmeye koyuluruz,
defalarca tiyatrosunu oynasakta,biz bu sınavı kazanamayız..

sel olur gözyaşları,sarkar göz kapakları çatılarından,
her hüzünde bir damla ile göl olur bu hatıratlar,
içinde boğulan aşıklar olur,ölür ardından,
mezarı başında otluklar,bir ömür ağlar..

yıllar sadıkları yıpratır,gafilleri eder kör,
iyiyle kötünün sırtında çıbandır bu sınav yıldırır,
ölü olur ardından zaman,ameller yıpranır,
cehennem üzerine düşer ip üzerinden ameller,
yıpratmışsa köle kendini,
cennete süratle uçar bu ameller..