Amele Nezir Şiiri - Ayşegül Çolak Kalaycı

Elinde bir kürek
Ayağında sarı çizme
Başında yeşil bere
Çalışır durur amele Nezir
Sigarası alın teriyle ıslanmış
Dişleri arasına mahkum
Gözleri bazen doğu’ya kayar
Diyarbakır yönünden ses bekler
Kulakları kapıda
O ses doğudan gelmez,gelemez
Oysa başkentte kış olmasına rağmen
Pis kokular yayılmış
Mürekkebine kan bulaşmış
Paralar artmış
Nezir yine çalışmış
Ve ses beklemiş
Ne ses ne seda
Bastırılmış Diyarbakır
Susturulmuş,kıstırılmış
Aç bırakılmış
Bundan olsa gerek ki
Diyarbakır kulaklarını
Dersim’den gelecek
Sese yatırmış.13/12/1997

Hiç mi tanımadın?

O kadar zaman
Sevgi saygı hoşgörü dolu dediğimiz
Dönüp buğulu gözlerle baktığımız
Sarhoş olup ağladığımız
Namaz kılıp yalvardığımız
Boşanmalar,ayrılıklar
Kavuşmalar tatdığımız
O kadar zaman
Ve O akşam öğreniyorum
Beni hala tanımadığını
Benimle ilgisi olmayan şeyleri
Düşünmeden bana maal ettiğini
Kansız ve şerefsizlerin tezgahlarına düştüğünü
Öğreniyorum
Bunca zaman sonra bile
Üzülüyor
Kahroluyorum
Beni tanımayan sevgiliye
Lanet ediyorum.6/12/1997