Amele Şiiri - Osman Garip

Ben çile dertlerden de aldım payımı
Nere gitsem de kalmaya yarimmi vay
Gurbet elde çok özledim ben köyümü
Gidip de kalmaya benim fermanımı var

Bir yar sevsem meslek sorarlar amele
Kızlar gelmiyor da hiç ameleyle hamala
El alemin mal mülkünden dost banane
Koyun kuzu yünüm benim kirmanımı var

Ömrüm gider benim hayal ile düş ile
Gülemedim birkere ahbabımla eşile
Kalırım hep gözlerim de ben yaş ile
Nasıl ağlamayım seven bir yarimi var

Yalnız doğdum gene ben yalnız ölmeyim
Ölüpde sahipsiz gurbetellerde kalmayım
Sahipsiz bir mezara da ben sahip olayım
Neyleyim gömülecek benim bir yerimi var

31 / 1 / 2008 Alaçatı