Amel Defteri Şiiri - Ahmet Tekin

Dolaşırım Kul ve Nefes'ler arasında türlü şekillerde tüm Yeryüzü’nde
Dağlarda Ovalarda Kıtalarda Okyanuslarda Denizlerde
Yer ve zaman mefhumu yoktur ölümlü faniler gibi Biz’de
Milyarlarca ışık hızıyla atomlara parçalanıp ayrılarak
Moleküllerin moleküllerinde

Hülasa her zaman diliminde görünerek veya görünmeden sessizce
Yaşanan Nefes verilen her yerde
Çünkü Vazifemizdir Yeryüzü’nde doğanı yaşananı öleni
Verilen her Nefes’i kaydetmek Amel Defteri’ne
Arada sıyrılır çıkarım saniyenin salisesinin salisesinin
Birinde …. bir zamanda gökyüzüne

Bir Işık gördüm bir Nefes süzüldüm göğün katmanlarından
On Sekiz Kasım Bin Dokuz Yüz Elli Sekiz’de Kayseri'ye
Kayıt düştüm Nefes’i Amel Defteri’ne Adı Ahmet
Ana adı Kul ve Nefes; Saliha Baba Adı Kul ve Nefes; Mustafa diye
Çağrıldım çıktım göğün katmanlarını aşarak
Rahman ve Rahim olan Allah'ın Emri ile

Emri alıp döndüm katmanlardan aşağıya Yeryüzü’nde Kayseri'ye
Nefes Ahmet Tekin'e
Her yeni doğan Işık ve Nefes’te
Kesintisiz tekerrür edip duran olağan hadise;
Bir; Yaşamak şükretmek Nefes’i Nefes’lere iletmek vazifesi olsun..
Nefes: beden, kafesinde; büyüyünce
İki; Karamsarlıktan uzak tutsun, Işığı göstersin
Karanlık sokakların dehlizlerinde kalmış kalabilecek Kul ve Nefes’lere.
Üç; Nefes’e Nefes ve Işık olup olmama iradesi de
Kul ve Nefes’in tamamen kendisinde
Eğildim üfledim kulağına; Rahman’ın Nefesi’ni..
Nefes’in Nefes’i Ahmet (Allah’a şükreden) Tekin'e görünmeden sessizce

**

Not: Kul ve Nefes Ahmet Tekin’in Amel Defteri’ne Kaydı devam etmekte
Bilgi: a- Takdir edilen ömür sonunda Kul ve Nefes Ahmet Tekin’in
Amel Defteri’nin kapanıp kapanmaması da tamamen kendi elinde
Bilgi: b-Yer Ankara tarih yirmi dokuz mayıs iki bin sekiz
Günlerden Perşembe