Her şey yok olup gidiyor...
Zamana tutsak ömür..
Ateşe atılan kömür..
Dudaktan çıkan söz..
Yolunu bulan su..
Ferini yitiren göz..
Bedeni bırakan ruh..
Geceye baskın gün..
Güne küskün gece..
Anıyı çalan dün..
Nefese çöken ecel...
Her şey silinip gidiyor..
Kalan bir tek AMEL...
Kayıt Tarihi : 21.6.2017 14:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Medine de yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!