Amed kokuyor bağrım Şiiri - Helin Şura Ş ...

Amed kokuyor bağrım,
Nereye gitsem de bir suru kendimle götürüyorum.
Suzanı da Adili de kınamıyorum.
Ben ongözlüyü gerdanımda taşıyorum.
Dertlerim Hevseldir
Bazen solarlar bazen köklerinden doğarlar.
Solum sevdiklerimdir
Sağım toprağımdır
Benim yüküm ağırdır
Ben Amedi taşıyorum ruhumda
Tüm çocukların anasıyım
Tüm annelerin yavrusuyum
Çocuklarım vardır
Amed kokarlar
İçimde bir yerde bana memleketimi koklatırlar
Tüm dünyanın kardeşiyim yeter ki bir çocuk bakışında
Ben kendi halinde bir insanım
Bir de Amedim var memleketim
Amede yaptıkları gibi bombalar yağdırdılar yüreğime
Kaç insan katledildi şu ciğerimde
Kaç kök attı bir sevgi
3 çocuk var ruhumun özünde
Benim bağrım Amed kokar
Ben Diyar-ı Bekirimle gezerim
Dağkapının bir mahallesiyim
Bağların bir mevzusuyum
Diclemden gemiler çıkartırım
Limanım okyanuslardır
Anlayacağın
Ne dersem de anlamayacağın
Amed kokuyor bağrım,
Nereye gitsem de bir suru kendimle götürüyorum
Suzanı da Adili de kınamıyorum
Ben ongözlüyü gerdanımda taşıyorum.

İmza 07.02.22 02:30