Amed sokaklarında bir tinerciye sorsan/desen ki; kardeşim bu Doğu expresi/nin kaç vagonu var?
der ki; geçtiği şehir kadardır bir trenin vagonu..
sorsan- Hangi kaldırımın taşları daha çok kırılabilir?
der ki; - kaldırım ülkesine ihanet etmez ki be abi!
desen ki; - sen hangi yakılmışın doğurganısın?
der ki; - her yakılmış,her paçası kanayan,her göç/en rahim beni doğurur kekêmin..
peki, hangi varoşta kapıp-kaçtılar seni?
- hahayt! her metropol Lice/dir dilêmin.
Feridun/ölünecekzamanseçilmezki/
Feridun UrfaKayıt Tarihi : 11.7.2010 11:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Feridun Urfa](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/11/amed-cocuk-tas.jpg)
yani,
biz korkusuz çocuklar için her yol
aynı sokağa çıkar demek istiyor ozan...
Çünkü konuşunca şaha kalkıyor yüzümün kıvrımları..!
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
TÜM YORUMLAR (4)