Şah velet abi,gençliğini hatırladım
Yaşarken sende,okumayı hedef yaptın
Kimi zaman tok,kimi zaman aç yaşadın
Yardım eden yok,mücadelede yalnızdın
Yılmadın ama,ne çocukluk nede gençlik
Yemeği yerken,biranda büyüyü verdik
Giyimde eski,yenidir hiç diyemedik
Ana baba yok,okurken de çok çektik
Bu acıları, etrafın dakilerine
Hissettirmedin,yaşadın kendi kendine
Yok idi elde,yok et hepsini desene
Aşkı sevdayı,koymuştun sende cebine
Birden bire de,Şah veletten de Şahine
Nasıl da terfi,ettin be aslı acep ne
Akraba olan,tanıdık bildik hepsine
Ön ayak oldun,yüreğin rahat desene
Geçti eğitimde yılların ve anıların
Çektirmediler,okuttuğun çocukların
Öz kızın oğlun,duyunda öyle utanın
Geçmişe bakın,babanızdan örnek alın
Bahattin Tonbul
22.08.2008
Kayıt Tarihi : 30.8.2008 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onun lise orta okul ve öğretmen okulu dönemlerinde ben on iki on üç yaşlarında bir çocuktum onun yaşamı o dönemlerdeki mücadelesi beni etkilemiştir...
TÜM YORUMLAR (1)