20 eylül 19.00 da
kalbi durdu
komadaydı
yarım saat dayandı
yorgun kalbi
heybetli cüssesini taşıyamadı
kocaman yürekli bir adamdı
kalbinde bir meleğe daha
yer kalmamıştı
ölürken bile yakışıklıydı
beyazlamıştı bıyıkları
fazla içerdi
son kabadayı
derken nefessiz kaldı
beni bir kere ağlattı
keşke hep ağlatsaydı
baba yarısı
Kayıt Tarihi : 11.9.2006 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!