Amcalar Öldü Çocuk Şiiri - Ahmet Murat Y ...

AMCALAR ÖLDÜ ÇOCUK

Savaştan önce bu şehrin gülen,şimdi ise babalarına ağıtlar yakan çocukları vardı..
Bu utanç hepimizin…

Bu şehrin geceleri öten kuşları niye yok?
Bizim yıldızlarımız niye hep kan rengi anne!
Neden hiç gülmez yüzün
Gözlerinde neden hep hüzün var?
Söylesene anne!
Cüzdanındaki resim babam değil mi?
Diğer ülkelerin çocukları da benim gibi mi?
Babalarını hiç bilmezler mi anne!

Niye hiç oyuncaklarım,oyun arkadaşlarım yok
Elbisemin bir kolu hep böyle boş mu kalacak
Bosnalı olmak suç mu,Müslüman olmak günah mı?
Kan ve gözyaşı hep kaderimiz midir?
Söylesene anne?
Dağın ardındaki çocuklar da böyle midir?
Onların da babaları gelmez mi akşam evlerine?
Onlar da mı her gün aynı şeyleri yerler
Onlar da mı bizim gibi ürkek uyurlar?
Ne olur söyle anne
Onlarda mı bizim gibi her gün
Ölümle yatar, ölümle kalkarlar?
Söylesene…

(ıı)
Niçin hiç konuşmuyorsun anne
Niçin hiç gözlerime bakmıyorsun?
Ellerini ver anne elime
Ağlama ne olur,
Anneler ağlamaz ki anne! !

Amcalar bize yapılanları
Bilmiyorlar değil mi anne!
Bilselerdi gösterirdik onlara değil mi?
Anne, aklıma ne geldi biliyor musun
Hani Türk elinde çok amcalarımız vardı ya
Ben onlara mektup yazacağım anne
Bana babamı ve oyuncaklarımı getirirler
Bana kardeşlerimi,bana oyun arkadaşlarımı
Getirirler değil mi anne
Oyuncaklarımdan bütün çocuklara vereyim mi
Belki onların da babaları cüzdanlardadır
Ben amcalara mektup yazacağım
Çabuk gider değil mi anne?

Niçin hâlâ sevinmiyorsun anne
Sana babamı getireceğim diyorum
Kardeşlerimi, arkadaşlarımı getireceğim
Niye hala gözlerime hep aynı bakıyorsun,
Niye hâlâ yakıyorsun minicik yüreğimi
Yoksa….!
Yoksa amcalarımızın hepsi de
Ölmüş mü anne,
Ölmüş mü?
! ! !
(1997)