Amca,dokuz yaşındayım ben,
adım Hasret,
güzel türküler söyler
güzel düşler kurarım
güzel ülkemin kırlarında..
sonbaharında,kışında
kırlangıç dağlarında
bulanık dere kenarlarında.
Ellerimde gül sarısı rüzgar bulutları
gözlerimde
inanılmaz gülümseme ile süslediğim nar çicekleri..
ve upuzun bir Erzurum yolu
ucunda nazlı yare hasret türküler var
ve ben 14 yaşındayım amca
ve adım Kazım...ve adım Sadık..ve Nihan ve Güllü..
" Umutlar mavi" ne demek amca
"umutlar sönük" ne?
Ve umutların ötesinde mutlu yaşamak
ve başımın üstünde dönen dere kırlangıçları
ve ıssız bir kış ayının sessizliğindeyim
ve ben 15'inde bir kız çocuğuyum amca..
Ve artık yoruldum,
ve artık üşüdüm, kıl demirli kelepçelerden
ve sıkıldım salakça nutuklardan
ve yaşanmamış yıllarımızın çocukluğundan
ve elimde silemediğim kara mürekkepten.
Hem yoruldum hem üşüdüm hayattan..
Ben 17 yaşındayım amca
adım Beleklerin Salihi
yanımda tanımadığım beyaz yüzlü Hakkarili İsmail,
baş ön yanımda Tunceliden Serpil
ayak tarafımda Laz Kemal
ve biz çocuğuz hala
ve biz hala üşüyoruz,biliyor musun?
İSTANBUL
25/02/2013
Kayıt Tarihi : 27.2.2013 11:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!