gene tersten tersten esmeye başladı keder rüzgârı,
tomurcuk üzerine düşmeye başladı kırağı,
gönül hüzünlü,
acı ve elem son durağı,
yanık kalplerle yaşlı gözlerle
kaybettik amcamı!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta