Ambulans Şoförü Şiiri - Sebati Manav

O günden beridir;
Hayatım hep bir telaş içinde geçiyor,
Sanki bir yerlere geç kalıyormuşum gibi
Ben olmasam bir şeyler eksik kalacak,
Olması gerekenler olmayacakmış gibi
Oysa benden öncede hayat devam ediyordu.
Benden sonrada devam edecek,
Benden öncede geç kalınan hayatlar vardı.
Benden sonrada olacak,
İçimde engel olamadığım geç kalmışlık hissi
Zamanla yarışıyorum, önüne geçmek için
İçimdeki bu geç kalma korkusu hep olacak
Zamanında yetişemezsem eğer,
Başka bir hayat daha son bulacak
Ne zaman bu geç kalmışlığı yaşadıysam.
İçimde, kendime olan öfkem dinmedi.
Hiç vaz geçemedim, kendimi suçlamaktan.
Ölümle yaşamın arasında kısacık bir an
İçinde hep bir umutla bekler ya insan
İşte ben o umutlar sönmesin diye
Ambulans şoförü olduğum günden beridir.
Ne zaman acil bir çağrı alsam
İçimde hep o geç kalma korkusuyla birlikte
Bekleyene bir umut ışığı olmak için
Başlar zamana karşı yarışım
Ve dilimde dua, yetişmek için yollardayım.

Sebati Manav 12 Ağustos 2024