Kendi yüreğimin gurbetinde üşüyorum
Bune özlem yoksa kendimi dünyadanmı soğutuyorum.
Ceset taşıyan bir ambulansım
Yoksa morgamı çiçek ekiyorum
Ahirette beni ayırmasın güllerin efendisi kendinden.
Bu nasıl bir yol yokmu yoksa yolun sonu
Gecenin gündüzü varsa neden olmasın
Yolun yokuşu.
Sen özlüyorsan ellbet bir gün bulur saatin sonunda dünyanın sonu.
Kendi yüreğimin gurbetinde allahım sadece sana ihtiyacım var üşüyorum yoksa dünyadan mı
Soğutuyorum.
Kayıt Tarihi : 31.3.2021 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Morg
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!