Ambulans Sesleri Şiiri - Aynur Baydar

Orucu kuyruğundan tutmayla
Özentimi, yarım günle giderdin
Tokların, açlığı bilmesi gerek dedin
Tekbirle kurbanı kesip alnıma sürerken
Ağlama kızım bu boğazlamak değil
Fakirlerle yardımlaşma
Daha ne incelikler var kurbanlıkta
Dinimizi hep sevgiyle verdin
Yavru kediyi yıkadık birlikte
Topal tavuk yumurtladığında
Elimizde solucanla ödüllendirdik
İğrenç gelmedi bir şey seninle
Güzelden bakmasını öğrettin bize
Felçli yaşlı kadın, utancından ağlarken
Bende senin evladınım, ninemle
Koca gövdeyi oturturken lazımlığa
Pek komik gelmişti kızına
Verdiğin bana, yaşlıya şefkatmiş oysa
Komşu kızına laf atanın
Ağzını burnunu dağıttığında
Ödüm de patlamıştı ama
Yürek varmış namus da
Her işi anneme danışırken
Ona hep canısı derken
Hayat arkadaşlığını gösterdin
Sırtındaki yeni yün ceketi
Verirken muhtaca, kızmıştım sana
Üniversiteli senden daha okumuşum ya
Kusura bakma eşeklik yapmışım oysa
Ayırmadın abimden
Kız erkek değil insanız, tekizle
Yetiştik elinden
Delikanlılık maceralarını
Kızlarla Kore hatıralarını
Annem de gülerek dinlerdi bizle
Kızmamasına şaşardım
Meğer eminmiş sevginden
Haksızda, yanlışta susma
Sakın mazluma tepeden bakma
Bize vasiyetinmiş aslında
Bol salçalı pembe ıspanağı
Demlediğim imamın abdes suyu çayı
Ev halkı yüzünü buruştururken
Pek keyifli yedin, içtin
Küçük kızına da güven verdin
Gece aniden kalp krizi geçirdin
Güven yerde yatıyordu,
Abim yoktu, annem korkmuştu
Kızında daha on dokuzunda toydu
BABAM…
Deliler gibi çıktım sokağa
Bana öğrettiğin ama bir türlü yapamadığım
Islık çıktı dudaklarımdan
Gecenin ıssızında, taksiye duyurduğumda
Kızın büyüdü, ayaklarının üstünde durdu
Hiç ağlamadım, bir yıl sonra ambulansla
Gene hastane yollarında
Geniş omuzlarının arasında, kabarmış kalbine
Kalp masajı yapan genç kız doktor
Dayan amca dedi ağladı
Belki babası aklına geldi
Yada sen ilk hastasıydın
Ağlamadım babam, el ağlarken
Dualarımla birlikte
Robot gibi yapılması gerekeni yaptım
Ertesi gün morgda, beyaz çarşafın altında
Gördüm ayaklarını, tanıdım
İnandım öldüğüne
Öğrettiğin gibi feryat figan etmedim
Gözümden inenlere de söz geçiremedim
Her ambulans sireni duyduğumda
Acele kaçıp, hemen yol veririm
Allah yardımcıları olsun derim
Koca kadın halimle, bir de kendimleysem
Hem sürerim arabamı, hayatıma
Hem ağlarım
Özlediğim için ağlarım
Seni kızdırdığım için ağlarım
Utandırmayıp, gururlandırdığım için
Mutluluktan ağlarım
Artık ambulans sirenleri
Sana hasret gözyaşlarımın
Dökülme sesi…