Ambulans Şiiri - Yusuf Sinan Berber

tren, hep kendimi anımsatır,
ben, trene bir kez bindim, kendime gittim,
bilmediğim bir şehrin, bilmediğim bir köyünden,
bilmediğim bir şehrin, bilmediğim bir kasabasına,
vardığım yerde başladım, kendimi anlamaya,
vardığım yerde başladım, ağlamayı anlamaya,
gelmiştim, gelecektim, ben trene bir kez bindim,
kendime gittim, tren beklerken çorba içtim,
ben, hayatımda ilk kez, o sabah çorba içtim,
ince bir uğultu, derinden bir yakarış,
ıslıkla, gerçek arası bir arayış,
geldiğini anlayınca, aklımın içinden geçtim,
ben, trene bir kez bindim, kendime gittim,
ben, hayatımda ilk kez, gözümü, o sabah ıslıkla sildim,
duruyordum dönmeyip, dönenleri durdurup,
aklımı hamal yapıp, duranları bindirip, binenleri gezdirip,
ben trene bir kez bindim, kendime gittim,
aklımdan indim, gönlüme bindim,
ben, ilk kez o sabah, aklımdan indim,
ölmek bir an değil, ölmek uzun bir zaman,
gitmek bir bekleyiş, bekleyiş, bir yakınlaşma,
uzaklaşmak, geldiğin yerden, durduğun yere,
oynaşmak, oyalanmak, zamanla sebepsiz yere,
bir pencere, bir zihin uçuklaması,
terk edilmiş fabrikanın, kırık camlarında canlanan,
neyse, ben, trene bir kez bindim, kendime gittim,
hala gitmekteyim, pencereyi, kendimden yana itmekteyim.