Şiir yazarak kendi heykellerimizi yapmaya çabalayan
Biz amatör şairler.
Paslı çakıdan gönül hançerleri üretir
Odağı kaymış gözlüklerimizle
Diken ucunda gonca dehen görürüz
Venüs’ü yıldız sanıp
Ay-tam dansını tamamlarken
Kırpar kırpar uyak yaparız
Sersemleyişimize buruk bir gülümseme iliştir
Pamuk taşı dizdiğimiz sınırlarımızda
Şiirler arşınlarız uygunsuz adımlarla
Tespihin dik başlı imamesi
Sessizliği ürküten afallamalarımızı çentiklerken.
Yaşamadıklarımızı
Yazmalara sığmayacak kadar büyütür,
Ölümü düşünmeden ölürüz.
Kayıt Tarihi : 7.9.2009 05:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok doğru,
ve ölüme müteakip bir çok kez de tekrar diriltiriz..
ve asıl canlanmdırma yani tazelemek veya diriltme olayı kalemi şiire götürüyor..
gerçek tespitler, kifayetli anlatım, seçkin kelimeler..
tebrikler..
''Sessizliği ürküten afallamalarımızı çentiklerken.
Yaşamadıklarımızı
Yazmalara sığmayacak kadar büyütür,
Ölümü düşünmeden ölürüz.''
Hiç yorum gerkmez. Oldukça açık görmek istediğimizi görürürz.
Mutlulukla...
hep öyle kalınsın dilerim...
duyguların en yoğunuzu yaşamak yaşatmak...
güzeldi usta kalem...
mesaj ve anlamı çok güzel bir çalışma ....
saygılarımla kutlarım...
Onun içi amatördür zaten...
Ne güzeldi ..
Kutluyorum sayın Tamay Önal Polat
TÜM YORUMLAR (5)