Amasya'm Şiiri - Erdem Gümüş 2

İllerin içinde, nadidesin sen,
Yoktur bileğini, büken Amasya'm
Uygarlık için de; abidesin sen,
Her çağa bayrağı, diken Amasya'm.

İlim irfan yaydı, medresen yurda,
Şehzâde okuttu, ecdâdın şurda,
Cehalet beşiği, sallanmaz burda,
Bağrından âlimler, çıkan Amasya'm.

Sultan Bayezit'in, ilim otağı,
Evliya embiya, âlim yatağı,
Senden doğar fen ve, bilim atağı,
Karanlığa ışık, yakan Amasya'm.

Gel ziyaret eyle, cem ve camimi, 
İnsanı medení, herkes samimi,
Burada yazıldı, sulh'un tamimi,
Cihana barışla, bakan Amasya'am.

Çıkıp akdağlara, baksan ovaya,
Göçmen kuşlar gelmiş,eski yuvaya
Bizim burda helki, derler kovaya,
Semaverden çayı, döken Amasya'm

Kıvrım kıvrım akar, yeşil nehirim
Ferhat'lı Şirin'li, sevgi şehirim,
Sende doğdum sende, olsun ahirim,
Sensin damarımda, akan  Amasya'm

Haydin gelin heri, "serhat" iline,
Bir nazarlık takın, "Mihrí " geline,
Burda diken batmaz, mihman eline,
Her gideni tekrar, çeken Amasya'm.

Kurtboğan,Torumtay, türbe yatırlar,
Fatih İstanbul'u, senden hatırlar,
Seni anlatmaya, yetmez satırlar,
Buram buram tarih,kokan Amasya'm.

Burdan yâr seçersen, gönlü soluna,
Bülbül olur tüner, gülün dalına,
Kul Figani kurban, olur yoluna,
Dinine dizini, çöken Amasya'm.