Amasya Çığlığı Şiiri - Dursun Özden 3

amasya çığlığı

ah amasya-vah amasya! yiğidin eri-hası
strabon coğrafyası, kemal paşa havası

kurtuluş tamimi, halkı güvenli, samimi
ilk çığlıktı-erişmek zor-güneşe ve aya

ve hitit güneşi, tünelde zaman durdu
bindim aya, özgür yeleli bir yılkı taya

samsun’a giden o son trenide kaçırdım
yaslandım kayaya-oracıkta kaldım yaya
elma yanaklı, akça bir güzel kız; nuriye
nur topu bir çocuk doğdu; küçük asya
anadolu’nun ve de asya’nın en beyazı
kokulu ağacı, bimerhane tacı; akasya

şadırvan-şifalı su ritmi-müzik sesi sustu
akıl hastaları, şehzadelere çoktan küstü
doğanın gazabı, ümüğü sıkan urganlı tel
fırtına tanrısı teşup azdı-dağları yutan sel
kara bulutlara dokundu, yabanıl-asi bir el
ve gök gürledi, şimşek çaktı, yıldırım yaktı
hava döndü-boran, aşktan yana esiyor yel

hüdavent hatun ili, göynücek-gümüşhacıköyü
taşova, merzifon, suluova, hamamözü-o büyü
ay sallandı-vurdu-saat kulesinde zaman durdu

kale burcu al sancak, kaya evde bir ana-ancak
o başı dumanlı-yar altında kalan-kara batacak

gök ırmağa selam durdu, fırtınada coşan sel
yeşilırmak; kutsal el, ferhat suyu derin, içsel

kana bandı-boğuldu-ardına baktı ve bağırdı:
“dağları deldimde geldim, şirinim sende gel”

geldim-su gözesindeyim, ferhat-şirin ve ben
şiir atlı yitik süvari, şirin ile dolaştı yedi düvel

kara sevdanın mavi-gonca gülü-o borabay gölü
aynalı mağara sırdaş günü-kumacık hamam önü

herşane dağı burcu yiğitleri-kızlar sarayına bakar
düşkünler-erenler-yarenler, çilehane şaha kalkar

ve cemde-demde, semada semah dönen, o aya
kutsal amin-amen-amon-aman aman, uç havaya

selam olsun! sevgisini sebil eyleyen, o ak-asya
misket alı-yaşamı yaşama falı-son salı amasya.

dursun özden