Amasra Çığlığı Şiiri - Mustafa Zincirkiran

Bir çığlık duyuldu ciğerler yandı
Bartın Amasra’da ocak burası
Bu kazayla herkes acıyı bandı
…..Bir anda yaşandı kanar yârası
…..Yüzkarası değil kömür karası.

Soma’nın acısı henüz geçmedi
Eceller gelince kişi seçmedi
Kumanya yemedi sudan içmedi
…..Yedikleri zaten ekmek arası
…..Yüzkarası değil kömür karası.

Omuzda tabutlar Hakk’a yürüdü
Ölenin evini matem bürüdü
Ağlayan dövündü sîne çürüdü
…..Unutulmaz ölen ciğer paresi
…..Yüzkarası değil kömür karası.

İşçi çeker ekmek için ezalar
Nasıl, neden olur böyle kazalar
Çünkü hak edene azdır cezalar
…..Mahşerde torpil yok adil orası
…..Yüzkarası değil kömür karası.

Çok geçmeden yine kaza oluyor
İşveren yukarda ona n’oluyor
Çalışan tünelde metan soluyor
…..Yetersiz tedbirden yandı çırası
…..Yüzkarası değil kömür karası.

Kur’ada çıkınca şanslıyım dedi
Belki şenlik yaptı tatlılar yedi
Çalıştıkça işi tez benimsedi
…..Tek gayesi vardı ekmek parası
…..Yüzkarası değil kömür karası.

Ecel öte gitmez beri de gelmez
Gelmeyince ecel hastalar ölmez
Kullar sebep bulur aslını bilmez
….. Can bedenden çıktı, kaldı darası
…..Yüzkarası değil kömür karası.

Ahde vefa için kalemi aldım
Empati yaparak hayâle daldım
Kelimeler yetmez çaresiz kaldım
…..Bundan sonra ölüm kimin sırası
…..Yüzkarası değil kömür karası.

Yine duyduk geçmiş miadlı sözler
Gözyaşı durmuyor ağlıyor gözler
Behlül yüreklerde sönmüyor közler
…..Niye yazı değil, gelir turası
…..Yüzkarası değil kömür karası.

17.10.2022