Amargi Şiiri - İrfan Sari 2

Amargi

hiç kimse
_______bu mevsimde
hiçbir mevsimde
kartanelerini
kurşun yağmurunda eritemez

soyunuk dallar
___________dallar
ağaçlar ve kökleri
toprak bahar sofrasının
mutfağında işçi
soyunuk Amargi

gökyüzü
beyaz kağıt üzerine
bir çocuğa çizdirir kalbini
sırrı boğazıma damlayan
adı konulmamış kanda
yetim bir çocuğun
ilk karla bütünleşmesi
sokağın derisini yüzmektir
Amargi

varoşlar dam dam
mimar dolu
taş taş mühendis
statik bir denge bağırır
kimsesiz
kimsesiz kar
kimsesiz yar
kimsesiz Amargi

serçenin yasını kaldırmaya
kaç karga gelir
kefenin yırtık olmayan yerinden
sümüğü selama durmuş
mavi boncuk
bir çocuk
doğar
teylooo
bu çıkmaz sokak

peri dudağına da
__________iki sığırcık için
ezilmemiş büzülmemiş
iki dua süslenir
kollarında pranga izi yok
donmayan bir hava
yıldırımın düştüğü yerde
parçalanır dünya
ellerimle koymuş gibi
bulurum
heylooo

sana dönüşü
sancısız yarınların
aşkı içindir
zinciri bir bir
azat emek için
incir çekirdeğinde
saklı tohum
kalmayacak
su gülün boynuna sarılacak
güneş alnın ortasına
sevdiceğim bir yer bul kendine
yoksa sarılacak yer kalmaz
_____________________sana
geldim koştum
nefes nefese toprak ana
gülün ister dikeni bana
ister kırmızı ister sarı rengi
haydi hep bir ağızdan
çığlık çığlığa
Amargi

İrfan sari
2003