evin köşe minderi
bizim pamuk kedinin
orda durur süs gibi
mırıl mırıl mırıldar
bazen şöyle esneyip
ayaklarını yalar
gerinir tatlı tatlı
rehavetini atar
aslan kesilir hemen
bir fare sesi duysa
kükremiyorsa bile
saldırır amansızca
bazen kaybolur gözden
gezer bol bol keyfince
sonra bir de bakarım
gelmiş yerine yine
kışın sobanın yanı
her zaman onun hakkı
bazen çıkar kucağa
okşanmak onun hakkı
karnı acıktığında
mırıl mırıl yalvarır
sürtünür kafasıyla
cilve ile naz ile
kapınca balığını
alamazsın elinden
sakın israr etmeyin
atar cırmığı birden
bazen evde minderde
bazen duvar üstünde
bazen serçe peşinde
tırmanır bir ağaca
şu bizim pamuk kedi
aratıyor kendini
kaybolup gitti artık
özletiyor kendini
Kayıt Tarihi : 4.12.2006 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir zamanlar o da vardı.. şimdi yok. geriye hatırası kaldı. .. çocuğun hayatında herşeyin bir önemi var.. büyüdükçe yozlaşıyor mu yoksa bazı duygular
cok seker bir siir
buna benzer benimde pamuk diye bir siirim var
ama cok eski ilk okulda yazdigim bir siir
bende eklerim yakinda insallah
basarilarinizin devamini dilerim
saygilar...
'Amca kızı ilkokula giderken öğretmen derste aile konusunu işlemektedir. Tanımlamalar yapıldıktan sonra öğrencilerinden kendi ailelerini yazmalarını ister. Bizimki: Dedesi, ninesi, babası, annesi, kendisi ve kardeşinin adı ve soyadından sonra 7. isim olarak Mestan MERT diye yazar. Öğretmen aileyi az çok tanıdığı için sorar kızım mestan...? cevap şöyle olur; Ailemizin en küçük bireyi öğretmenim, yani biricik kedimiz'
Şimdilerde Kedilerimiz vb... ile birlikte Büyükbaba, büyükannelerimizde yok sayılır.
Bu nedenle, bende özellikle kentlerde yaşayan ailelere çocuklarımızı küçük çocuklarımızı köylere götürmelerini böylece hem güzel Vatanımızın, güzel köylerini tanımalarını hemde o barışık, muhteşem temiz hayatı tattırmalarını rica ediyorum.
Harika bir ŞİİR'di.
10 puan ile kutluyorum.
Saygılarımla.
Necmettin Özelçi
TÜM YORUMLAR (14)