AMANSIZ BIRAKMA
Atıp gitme Cefakâr bir deliyim
Bu kızgın çölde güneşte bırakma
Ben aşk arayan vefakâr veliyim
Uçsuz bucaksız bu deştte bırakma
Sağım güneşin sol yanım Leyla'nın
Can kokusu gelimekte Kerbela'nın
Tam da ortasındayım bir belânın
Çöl denizinde rehbersiz bırakma
Kalbimde Leyla'nın kızgın ateşi
Can yakmada yok bir benzeri eşi
Yaşım şayet bulsa da yetmiş beşi
Sahrada beni Leylasız bırakma
Ceylana derin mezar kazan aslan
Gölgesi yok ağacın kuma yaslan
Gel de bu acıya katlanıp dayan
Sahrada beni dermansız bırakma
Tepemde güneş kıblemizi şaştım
Yürüdüm ancak birkaç kulaç aştım
Kalmadı terim Umman olup taştım
Kızıl denizde amansız bırakma
10. 07. 2018
15. 15
Abubekir ÇAVUŞ
Kayıt Tarihi : 10.7.2018 15:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Deli; aklını şuurunu kaybetmiş dini mükellefiyetlerden muaf kılınmış zeka engelli kişi demekken, Veli; Allah'ın Kur'anda zikrettiği mü'minlik vasıflarına tam haiz olan ve salih amelde ve de takvada son derece titiz yapan dahası, yaşadıklarını başka muhtaç ve müştak kullara teşmil etmek için azami gayret sarf eden müstakim, Muslih, Muhsin ve muhlis kullara denir.
Hayırlı çalışmalar diler daha şuurlu şiirlerde buluşalım derim inşaallah.
TÜM YORUMLAR (1)