Karanlık gizler oldu acılarımı,
Doğan güneşle yıkandı avuçlarım.
Savrulan rüzgârla giden gençliğim,
Geride birkaç pişmanlık bıraktı,
Umudumu geçen günlerimle kaybettim.
Arınmak doğanın sesiyle,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta