Amansız Ateşi Yok Şiiri - Adem Gürsoy

Gözlerinin rengini gök kubbeden mi aldın
O nasıl mavidir ki yeryüzünde eşi yok...
Dilinden döküleni hangi petekten çaldın
Su serpti kor bağrıma amansız ateşi yok...

Senin yanında esmer Güneş'in aydınlığı
Bu yüzden doğmuyormuş bu yüzden dargınlığı
Gök kopsa yer yarılsa geçmiyor baygınlığı
Gönlüm huzura erdi korkusu telaşı yok...

Sen kaldırdın üstümden yıldızsız karanlığı
Göz değer esirgeme boynundan nazarlığı
Bilmezdim güzel bir söz bilmezdim ozanlığı
İlham oldun gönlüme başka bir uğraşı yok...