Amansız ateş Şiiri - Ahmet Coşkun

Amansız ateş

cezp edince sevda büyüsü
bir tay koşar dağlar eteğine
deli rüzgarla savrulur yelesi
terki diyar olup çöl dolaşır
Leyla görünür gözüne serap
Mecnuna döner Ferhatlaşıp
yandıkça gül düşer külüne

gördüğü gözler göklere yıldız
ayın etrafına pervane döner
gördüğü yüz yeryüzünün nuru
sabah sevdayla güneşe doğar
sevinçle yağız atlar kamçılar
zikre düşüp bir gülü sayıklar
derviş olup dergaha düşer

ferman dinlemez başa buyruk
gönül olunca bir gönüle konuk
tüy olur boynunda boyunduruk
her hançer gönlünde gül biçer
söndükçe ateşini yeniden yakar
kendi yüreğinde yorgun düşer
düşerde kendi ateşinde pişer