Amanos-aman Osman Şiiri - Mahir Başpınar

AMANOS-YARIKAYA EFSANESİ 1084'lü yıllarda Amanos Dağları’nın etekleri, ormanlık, yeşillik düz arazilerle kaplıydı. Bu dağ eteklerini aşiretler yaylak olarak kullanırlardı. İşte Amanos Dağları’nda yaşayan iki ayrı aşiretten Gülbahar ve Osman’ın, yaşandığı söylenen efsanesidir. Bir gün Osman, Aşireti için göçmeden yaşayabilecekleri rahat bir yer aramak için atına binip yollara düştü. Gece gündüz demeden yollar, dağlar, tepeler aştı. Sonunda Gülbahar'ın yaşadığı yere geldi. O sırada Gülbahar bir ağaç altında oturmuş, yün eğiriyordu. Osman onu görür görmez kalbine bir şeyler saplandığını hissetti. Gülbahar'da birden başını kaldırıp Osman'ı görünce değişik bir hisse kapıldı. İkisi de ilk bakışta birbirlerine âşık olmuştu. Fakat ayrı ayrı aşiretten oldukları için yüreklerine derin bir sızı çökmüştü. Osman'ın aşiretine nedense kimse kız vermez ve almazdı. Nedenini kendileri bile bilmiyorlardı. Bu koşullara rağmen Osman Gülbahar'ı babasından istetti. Ama baba Nuh dedi, Peygamber demedi. Bir türlü kızını vermeye razı olmuyordu. Gülbahar’ın annesi Gülbahar henüz küçükken ölmüş, babası kızına hem anne hem baba olmuştu. Sonunda canından çok sevdiği kızının günden güne eridiğini gören baba yapılması imkânsız bir şartla kızın Osman’a vermeyi kabul etti. Şartı dağın herhangi bir yerinden geçit açmasıydı. Osman böyle bir şartı asla yerine getiremezdi. Osman çaresizlik içerisinde günlerce dağın çevresinde dolaştı. Sonunda bugünkü Yarık kaya’nın olduğu yere geldi. Dağın tam yamacında koca bir taş vardı. Eğer o taşı yerinden oynatıp yuvarlanmasını sağlayabilirse, bir geçit açabilirdi. Günlerce tek başına o kayayı oynatmak için planlar yaptı. Kayanın çevresinde bulunan toprak çok yumuşaktı. Kışın yağan yağmurlarla toprak daha da yumuşamış gevşemişti. Osman bir sabah taşı yerinden oynatmak için çabalarken, kayanın bulunduğu çevrede toprak kayması başladı. Bu kaymalar yiğit Osman'ın felaketi oldu. Osman, kayaların altında kalarak can verdi. Osman'ın ölüm haberini alan Gülbahar çılgına döndü. Yarık kaya’nın en yüksek yerine çıkıp “Aman Osman”, “Aman Osman” diye feryat ederek kendini yamaçtan aşağı boşluğa bıraktı. O günden bu güne bu dağlar Amanos diye anılır...