Bel bağlamam hiç sana
İmanın yoktur felek
Gözüm boyattın kana
Amanın yoktur felek.
Varmaz oldum murada
Kaldım yalnız arada
Koydun gönlüm yarada
Amanın yoktur felek.
Yalan gülüp güldürdün
Gülüm birbir soldurdum
Gizli derdim bildirdim
Amanın yoktur felek.
Yollarımı dağ ettin
Hasta yadı sağ ettin
Siyah saçım ağ ettin
Amanın yoktur felek.
Gençliğim gitti elden
Konuşmaz düştüm dilden
İki büküldüm belden
Amanın yoktur felek.
Kayıt Tarihi : 30.12.2005 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mutluluğa kavuşmayan kimse feleği suçlar. Bende mutluluğu bir türlü yakalamadım, toplumumuzda da çoklar kendim gibi olduğuna bu şikayeti feleğe yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!