Dünakşam
seni tanıdım Amanda.
gözlerinde yaşlar
kalbinde
yosun tutmuş taşlarla.
dünakşam
selamladım sende
tüm seven kadınları Amanda.
ve insanlıgın degişmeyen
evrenini lanetledim
ne dalgaların maviligini
ne bulutların aklıgını
rüyalardaki darılar gibi
sevginin paklıgını
gömdüm gine gözlerime
Amanda.
keşke tanımasaydım seni
dün akşam.
tüm insancıl duygularım
sönüp sönüp gitmişti
sabah açılıp
akşam kapanan
sarmaşıklar misali.
üstüme düşen
ilk gün ışıkları gibi
ne ilk sevgi
ne ilk aşk
toprakla gök arasında
seni tanıdım Amanda.
dişiligin
yanıp yanıp kayboldu
insancıl duygularımın ardında.
sen artık hep
rüyalarımdasın Amanda.
Kayıt Tarihi : 12.10.2006 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiiri 1973 yılında ankara da rahmetliler nisa serezli-tolga aşkıner tiyatrosunun sahneledigi Amanda isimli bir hanımın hayat hikayesini seyrettikten sonra yazdım.ve kendisine bir mektupla yolladım. nisa serezlinin teşekkür ve takdir hislerini bildiren cevabını hala saklamaktayım.ruhları şad olsun.
tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (1)