Amana Geldim Şiiri - Aşık Nihani

Dinleyin evlâdım savaş başladı
Ahmaklar elinden amân’a geldim
Savaşa sokuldu, millet haşlandı
Talihim aksine zamâna geldim

Geldim ki annemiz evde vurulmuş
Körpe kuzusunun boynu burulmuş
Kızları toplanmış, dîvân kurulmuş
Şehidim bakıyor, lemâ’ya geldim

Lamâsı nûh saçar, kanlar akıyor
Sarılmış kefene sanki bakıyor
Şühedâ ölür mü destân yakıyor
Yarası kanıyor, dermâna geldim

Millet doksan üçte söze aldandı
Kars, Ardahan, Batum uğruna yandı
Kırk iki yıl millet buna dayandı
Gözyaşım akıyor, ummâna geldim

Sarıkamış zulmün deryâsı oldu
Soğanlı’da nice alaylar dondu
Kayınvalidemiz köyde vuruldu
Yüreğim yanıyor, figâna geldim

Figânla sürdüler bizi Norşun'a
Kaçanlar dizildi bir bir kurşuna
Dedim bir su içsem, dedi dursana
Dipçikler iniyor, fermâna geldim

Dipçikler vuruldu kanım döküldü
Kemiğim kırıldı, belim büküldü
Zulüm arşa çıktı, ömrüm söküldü
Bakanlar görmüyor, Rahmân’a geldim

Rahmân’ım bu tifo bizi eliyor
Bu yüzden mazlûmlar bir bir ölüyor
Cenâze kalkmadan haber geliyor
Koşarım define, gümâna geldim

Tifo âmân vermez kalmadı gümân
Soğanlı yas çeker, ediyor figân
Tahammül kalmadı, usandı bu cân
Ağlarım çâresiz, kemâna geldim

Der Nihan söylerim rızâ-i billâh
Birliğiniz olsun hasbeten-lillâh
Vatana olursuz sahip inşâallah
Hicrânlı sözlerle destâna geldim