Aman Vermiyorsun Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Sen gözlerimden nuru
Dizlerimde feri
Yüreğimde sevgiyi alıyorsun
Bu zülmünle beni rencide edip
Özgürlüğümü kısıyor ve hiç susmuyorsun

Nesin kimsin işin mi bu senin
Başımda afarlanıyor duman
Kararıyor gözlerim lâl oluyor dilim
Kekeliyor sözlerim bittiyor içimdeki özlemim
Alay edercesine savuryorsun beni
Köleleştırıyorsun hiç duymuyorsun

Başladı bağrışmalarım feryadım
Korkak bir ceylan gibi titreşirim
Saklı dururum tenha yerlerde
Sıcak bir eli tutamaz oldu ellerim
Gölgeleştırıyorsun hiç aman vermiyorsun

Hergün bir tarafımdan yandırdın
Zehirler vererek köşe bucak kandırdın
İiçimde herşeyimi bir bir öldürdün
Dağ taş, toprakları bana güldürdün
Ölüleştiriyorsun
Bir gün bile Annan vermiyorsun
Kastın nedir de ölü ölü yaşıtıyorsun...

memoçilo 07.2013 berlin