Aman Sakın! Şiiri - Dinçer Dayı

AMAN SAKIN!
Sakın,
Gözden Düşme...
Arkadaş!
Gözden düşersen. elinden tutanın olmaz.
Bir bir hepsi...
Yar dediğin, dost dediğin, arkadaş bildiğin herkesin...
Vefasızlığını, nankörlüğü görürsün.
Yaşadıkların ve yaşanılanlar, sana ağır gelir.
Taşıyamaz altından kalır, kalkamazsın.
Ezilir,
Yıkılır,
Ortada kalırsın.
Üzüntüden,
Midene kramplar girer.
Sancılanır, acı çekersin.
Etrafında kimsecikler kalmaz.
Bir köşede yanlız kalırsın.
Ne yanında olan,
Ne de elinden tutan da olur.
Hele, seni dinleyen,
Sana hak veren hiç olmaz.
Aman sakın,
Düşme arkadaş!
Düşme.
Hele gözden düşme..
Düşersen eğer,
Yaşama dair bütün inancını, hevesini kaybedersin.
Dikkat et!
Gözden
Düşme!...
Düşme arkadaş!..
Düşme düşersen yar dediğin el olur.
Dost dediğin düşman olur.
Düşme Arkadaş! Gözden düşersen tek tek sevdiklerinin ihaneti ile karşılaşır.
İnsanların gerçek yüzünü görürsün.
Hayat bu ya herşey üstüne üstüne gelir.
İşte!
Pişmanlıkların ruhunu öldürür.
Ah keşkelerin var ya..
İşte onlarda fayda etmez.
İçin için
Kıvrılır sancıdan bir köşede kalırsın.
Gözden
Düşme arkadaş!
Aman düşme...
Düşersen ortada bi başına ortada kalırsın. yalnızlığınla bir başına..
Hatırını soran olmaz.
Derdini kimselere anlatamazsın. Anlatsan da anlayanın hiç olmaz,
Gözden Düşme!
Sakın düşme..
Arkadaş hele bir düş
Sende anlarsın
Hayatın vefasızlığını, kahpeliğini,

Çoğu insan gibi sende geç kalma...
Gözden Düşersen...
Yalvarışların, yakarmaların fayda etmez Arkadaş!.
Sana...
Ne derdini anlatabileceğin bir dost.
Nede derdini anlatsan. Anlayan bir yar bulursun.
Düşme...
Gözden düşme arkadaş!
Düşme,
Düşersen o acı gerçekler.
Yüzüne bir tokat gibi vurur.
Birde sana düştüğün yer vurur.
Dinçer Dayı