Aman Ha -Küpeler- Şiiri - Bayram Yelen

Şayet bu yel her yıl böyle eserse,
Ne saman buluruz, nede taneyi.
Yeni nesil atasına küserse,
Senle, ben kavgası yıkar haneyi.

Kin değil, hürmetse yürekte sönen.
Kör beygire benzer, setende dönen.
Ne köy olur, nede kasaba inan.
Destur edinmişse zat 'Bana ne'yi.

İslam ışığında ilime önem,
Verilmezse dünya yıkılır inan.
Biterse sevgili, saygılı dönem,
Midemizde buluruz biz naneyi.

İnsanın belası dili, elidir.
Yüreği yücelten sevgi selidir.
Yarının karanlık günle doludur.
Unutursan eğer sen ananeyi.

Zat insan değeri hiç bilmiyorsa,
Kimsenin gözünden yaş silmiyorsa,
Kişinin elinden iş gelmiyorsa,
Şartlarda arıyor hep bahaneyi.

'Danış' derler, bin bilsende birine.
Yol sorarsan çakal dalmaz sürüne.
Umut besliyorsan şayet yarına,
Ukâla olmada sil 'sana ne'yi.

Tohumsuz canlıdan nesil türemez.
Sarmaşık desteksiz düzgün duramaz.
Bayram geçmiş hiçbir işe yaramaz.
Münasip yerlere yakın kınayı.

Enseyle, cüzdanla kayrıl diyorsa,
Özündeki benden sıyrıl diyorsa,
Birlikten, dirlikten ayrıl diyorsa,
Öldürme; süründür, döv Yeleni'yi